"Bir belge sahibi olmak mı?

Notların geçer durumda olması mı?

Yoksa; ne istediğini bilen, kendi öz benliği doğrultusunda oluşturduğu hedeflerine ulaşmak için çabalayan, süreç içerisinde tökezlediği durumlar olsa da hatalarının kendisi farkına varan ve düzeltmek için çözüm yollarını da kendisi bulan bir insan olması mıdır başarı?"

Evet bir karne dönemine daha geldik başarılı öğrencilerimiz olduğu gibi beklenen başarıyı yakalayamamış öğrencilerimiz de var. Biz velilerin dikkat etmesi gereken önemli durumlar var. Başarılı öğrenciyi takdir ederken de (ödüllendirirken ) , istenen başarıyı yakalayamamış öğrenci için de doğru yöntemi kullanmak çok önemli. Maddi değeri yüksek olan ödülleri tercih etmememizde fayda var. Ya da bu tarz vaadlerde bulunmamalıyız. Bu ödüller çocuğunuzu dıştan denetimli hale getirir. Bunun  yerine küçük teşviklerle kendi istediği için, hedefleri ve hayalleri için çalışması gerektiği bilincini yerleştirmeliyiz .

Beklenen başarıya ulaşamamış öğrenci için ise; eleştiriyi asla çocuğunuzun kişiliğine değil; hatalı davranışlarına, yanlış çalışma şekillerine yapılmalı ve çözüm üretici yöntemleri de birlikte mutlaka bulmalısınız. Yani dikkati ve ilgiyi getirdiği başarısız karneye değil de nasıl başaracağına odaklamalısınız. Unutmamamız gereken  şu ki kendini kötü hisseden kişi olumlu davranış geliştirmez, olumlu davranışı kazanacağına inanan, inandırılan kişi bunu yapar.

Öğrencinin kaydettiği ilerlemenin de görülmesi ve teşvik edilmesi gerekmektedir.  Ayrıca komşunun oğlu, dayının kızı gibi çevresindeki yaşıtları ile kıyaslamak oldukça yanlıştır. Kıyaslanan birey, hem kıyaslamayı yapana hem de kıyaslandığı kişiye karşı hoş duygular beslemez. Kimi öğrenci buna karşı öfke duyar ve 'Zaten o kadar başarılı olamam' diyerek pes eder. -Farklı yollarla-  kendini ifade şekli arar.  Kimi öğrenci de   başarı kaygısı nedeniyle stres eşiği düşük bireyler olarak yetişir. Bu da ruh sağlığını tehdit eden bir unsurdur.  

Aileler ne yapmalı peki?  Öncelikle bu notların kime ait olduğunu belirlemeliler. Ailenin mi, çocuğun mu? Bunu ayırt etmeliler.  Dönem boyunca 'ödevimiz var, okuma çalışmamız var, faaliyetimiz var' gibi cümle kalıpları kullanan bir ebeveyn, karne de kendisininmiş duygusu yaşayabilir. 'Sevgi' ve 'güven' ortamı içinde  uygun çalışma ortamı sağlanan, yaşamsal ihtiyaçları karşılanan, sonrasında da koşulsuz sevgi ve ilgi ile ailesinin yanında olduğunu hisseden öğrenci, kendi sorumluluklarının da bilincinde olarak hareket etmeyi mutlaka öğrenecektir.

Sevgi; herhangi  bir koşula bağlı olmadan verilirse değerlidir.